Ο αθλητισμός, στην καθαρή του μορφή, φέρει αξίες που ξεπερνούν πολιτικές ατζέντες και (προσωπικές) σκοπιμότητες. Ωστόσο, ο Εργκίν Αταμάν επιλέγει να τον μετατρέπει σε θέατρο επιλεκτικής ευαισθησίας, αγνοώντας επιδεικτικά τη βαθιά πληγή της Κύπρου.
Πριν από τρεις εβδομάδες, σε αγώνα στη Λευκωσία, αντέδρασε στο πανό που αναφερόταν στην τουρκική εισβολή, επικαλούμενος «γήπεδα φιλίας και όχι πολιτικής», προκαλώντας τότε την αποβολή του. Αυτή η δήλωση όχι μόνο δεν έπεισε, αλλά φανέρωσε προσβλητική έλλειψη σεβασμού για τον πόνο ενός λαού που παραμένει υπό κατοχή.
Η ασυνέπειά του έγινε ακόμη πιο εμφανής το βράδυ της Παρασκευής, στον αγώνα Φενέρμπαχτσε-Παναθηναϊκός στην Τουρκία. Στο γήπεδο αναρτήθηκαν δύο μεγάλες σημαίες του ψευδοκράτους δίπλα στην τουρκική, σε εξόφθαλμα πολιτική κίνηση. Εκεί όμως, ο Αταμάν δεν αντέδρασε• δεν μίλησε για ουδετερότητα ούτε για φιλία. Προτίμησε τη βολική σιωπή, η οποία μαρτυρά όχι μόνο την αστάθεια στις αρχές του, αλλά και σκληρή ασέβεια προς τα ίδια τα ιδεώδη που επικαλείται.
Ο Παναθηναϊκός, έκανε καταγγελία στην Euroleague. Ωστόσο, η διοργανώτρια αρχή «σφύριξε αδιάφορα», ενισχύοντας τις σκιές. Εν κατακλείδι, όταν οι προσωπικές σκοπιμότητες και τα διπλά μέτρα διαβρώνουν τον αθλητικό χώρο, η ενότητα και η αλήθεια που αυτός οφείλει να εκφράζει μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα – κάτι που ο χώρος δεν μπορεί να επιτρέψει.
