Όσα… δεν έγιναν για τη διαφθορά στο ποδόσφαιρο και ο στάβλος του Αυγεία που παραμένει βρόμικος

• Οτιδήποτε συμβαίνει σε μια χώρα που το ποδόσφαιρο έχει την απήχηση που έχει, σίγουρα είναι (και) πολιτικό ζήτημα
• Σε άλλες χώρες με σκάνδαλα δισεκατομμυρίων για στημένους αγώνες οι Αρχές ξεκίνησαν να ξετυλίγουν το κουβάρι επί 24ης βάσης καθημερινά μέχρι να εξαρθρώσουν τα κυκλώματα
• Είναι τόσα πολλά τα συμφέροντα γύρω από το ποδόσφαιρο, που τα μεγαλύτερα σκάνδαλα παγκοσμίως ξετυλίγονται στο άθλημα αυτό
• Δεν είναι μόνο το ζήτημα της διαφθοράς στο ποδόσφαιρο, αλλά και η επίθεση στην ελευθερία της έκφρασης από το κατεστημένο
• Σήμερα μιλάμε για ένα πλήρως εμπορευματοποιημένο προϊόν, το οποίο έχει εκατομμύρια ευρώ από τηλεοπτικά δικαιώματα και ακόμη περισσότερα εκατομμύρια από το στοίχημα

Του Κυριάκου Λοΐζου

«Το κυπριακό ποδόσφαιρο ομοιάζει με “σταύλο του Αυ­γεία”… Εγκληματικά στοιχεία, κόκκινες κάρτες ορισμένων διαιτητών και διεφθαρμένοι παράγοντες…» Τάδε έφη Νίκος Αναστασιάδης στις 16 Ιανουα­ρίου 2020 για τους κόκκινους φακέλους, τα στημένα παιχνί­δια και τις «παράξενες» διαιτη­σίες που κλυδώνιζαν το χώρο του ποδοσφαίρου… και που ακόμα κλυδωνίζεται, ασχέτως αν τότε ο Νίκος Αναστασιάδης διαβεβαίωνε για κάθαρση.

Με αφορμή και τις τελευταί­ες εξελίξεις που αφορούν την ΚΟΠ και τον πρόεδρό της, αβί­αστα επανέρχεται η συζήτηση για τη διαφθορά στο ποδόσφαι­ρο, καθώς παραμένει μια πλη­γή ανοιχτή, βαθιά, που πολλοί δεν θέλουν να αγγίξουν.

Όχι, όμως, όλοι. Κάποιες πολιτικές δυνάμεις, προεξάρ­χοντος του ΑΚΕΛ, ζητούν πρα­γματική κάθαρση, ενώ η Εζεκία Παπαϊωάννου έχει καταθέσει ουκ ολίγες φορές συγκεκριμέ­νες προτάσεις.

Α. Πασιουρτίδης: Απαιτείται πολιτική βούληση για κάθαρση

Σχολιάζοντας την τότε δή­λωση του Νίκου Αναστασιάδη περί στάβλου του Αυγεία και κάθαρσης στο ποδόσφαιρο, ο βουλευτής του ΑΚΕΛ, Ανδρέας Πασιουρτίδης, λέει στη «Χα­ραυγή» πως σε μια χώρα όπου ο εν ενεργεία ΠτΔ χαρακτηρίζει το χώρο του ποδοσφαίρου στά­βλο του Αυγεία, είναι απορίας άξιο που κάποιοι εκπλήσσο­νται όταν ακούνε καταγγελίες για το ποδόσφαιρο. «Όλοι γνω­ρίζουν – υπάρχουν άλλωστε σοβαρότατες ενδείξεις για δια­πλοκή και διαφθορά στο χώρο – ωστόσο όταν βγουν πρόεδροι σωματείων ή παράγοντες, πο­δοσφαιριστές και προπονητές… τότε δεν υπάρχει ζήτημα», το­νίζει και σημειώνει παράλληλα πως μετά τις δηλώσεις αυτές για το δημοφιλέστερο άθλημα στον τόπο, θα περίμενε ότι θα γίνονταν σοβαρές έρευνες.

Όπως εξηγεί, εάν θέλει κα­νείς να ξηλώσει κατεστημέ­να και να καθαρίσει το χώρο του ποδοσφαίρου, δεν αρκεί μια Επιτροπή Δεοντολογίας η οποία μπορεί να κάνει πολύ σο­βαρή δουλειά και να οδηγήσει υποθέσεις στη Νομική Υπηρε­σία για ποινικά αδικήματα. «Σε άλλες χώρες με σκάνδαλα δι­σεκατομμυρίων για στημένους αγώνες οι Αρχές ξεκίνησαν να ξετυλίγουν το κουβάρι επί 24ης βάσης καθημερινά μέχρι να εξαρθρώσουν τα κυκλώμα­τα, και με αυτό τον τρόπο βγή­κε το σκάνδαλο του Κατάρ, του πρώην προέδρου της ΦΙΦΑ Σεπ Μπλάτερ, το Calciopolis στην Ιταλία, του Πλατινί κ.ά.», τονίζει ο κ. Πασιουρτίδης και επισημαίνει πως η κινητοποίη­ση των διωκτικών Αρχών και η πολιτική βούληση είναι στην κορυφή όλων εκείνων των πράξεων που πρέπει να γίνουν έτσι ώστε να επέλθει πραγματι­κή κάθαρση.

Διακινούνται πολλά εκατομμύρια…

Κληθείς να σχολιάσει τη στάση των πολιτικών δυνάμε­ων, ο βουλευτής υποδεικνύει πως το ΑΚΕΛ έχει συγκεκριμέ­νες προτάσεις τις οποίες υπέ­βαλε πολλές φορές. «Οτιδήποτε συμβαίνει σε μια χώρα που το ποδόσφαιρο έχει την απήχηση που έχει, σίγουρα είναι (και) πολιτικό ζήτημα. Όταν ένα προϊόν έχει τζίρο εκατομμυρί­ων και το λυμαίνονται ορισμέ­νοι και διαπλέκονται, τότε, φυ­σικά, έχει και πολιτική χροιά», αναφέρει ο Ανδρέας Πασιουρ­τίδης, ενώ την ίδια στιγμή συ­γκρίνει με οικονομικούς όρους (σε ό,τι αφορά το προϊόν) το ποδόσφαιρο τώρα με πριν από 10 ή 15 χρόνια.

Τώρα, εξηγεί, το ποδόσφαιρο είναι διαφορετικό από το 2008 ή το 2010. «Σήμερα, μιλάμε για ένα πλήρως εμπορευματο­ποιημένο προϊόν το οποίο έχει εκατομμύρια ευρώ από τηλε­οπτικά δικαιώματα και ακόμη περισσότερα εκατομμύρια από το στοίχημα, και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζει το ποδόσφαιρο η εκάστοτε Πολιτεία και όχι ως ένα απλό και αγνό άθλημα που πάνε οι νέοι.

Είναι τόσα πολλά τα συμ­φέροντα γύρω από το ποδό­σφαιρο, που τα μεγαλύτερα σκάνδαλα παγκοσμίως ξετυλί­γονται στο άθλημα αυτό. Η ενι­αία αθλητική νομοθεσία είναι πιο αναγκαία από ποτέ (κώ­δικες δεοντολογίας, κανόνες συμπεριφοράς, ασυμβίβαστο κ.ά.), διότι δεν μπορεί κανείς να αφήνει έναν οργανισμό του μεγέθους της ΚΟΠ και οποιασ­δήποτε άλλης Ομοσπονδίας να δρα ανεξέλεγκτα. Είναι ανε­πίτρεπτο να περνούν από τα χέρια μιας Ομοσπονδίας εκα­τοντάδες εκατομμύρια και στην επίφαση του αυτοδιοίκητου να μην μπορεί κανείς να την αγ­γίξει», λέει χαρακτηριστικά ο βουλευτής του ΑΚΕΛ. Το αυτο­διοίκητο, εξηγεί, έχει να κάνει με εσωτερικές διαδικασίες, με τον τρόπο που διοικούν και εκλέγονται. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει πως μια Ομοσπονδία η οποία δραστηριοποιείται σε ένα κράτος δεν θα τηρεί τους κανόνες και τους νόμους.

Στα συρτάρια υποθέσεις για χρόνια

Σε ό,τι αφορά το ΑΚΕΛ, τονί­ζει πως το κόμμα είναι ξεκάθα­ρο: όπως και σε άλλα ζητήματα (διαβατήρια, ενεργειακά κ.λπ.), όταν και εφόσον το κράτος κρίνει αναγκαίο να επέμβει, θα πρέπει να προχωρεί χωρίς χρονοτριβή. Έτσι, σημειώνει, και στο ποδόσφαιρο, καθώς δεν μπορούμε να λέμε ότι μας ελέγχει η ΦΙΦΑ και η ΟΥΕΦΑ (εδώ ήταν τα μεγαλύτερα σκάν­δαλα) και να επαναπαυόμαστε.

Κρίνεται αναγκαίο να ανα­φερθεί πως για συγκεκριμένο παράγοντα του ποδοσφαίρου υπάρχει υπόθεση στη Νομική Υπηρεσία για τριπλό ασυμβίβα­στο. «Θα ήταν ενδιαφέρον αν μας πει η Νομική Υπηρεσία τι έγινε με τη συγκεκριμένη υπό­θεση, διότι βρίσκεται στα συρ­τάρια εδώ και ενάμιση χρόνο, μπορεί και περισσότερο. Βγήκε το πόρισμα, το παρέπεμψαν στη Νομική Υπηρεσία και από τότε περιμένουμε. Αν θέλουν να καθαρίσουν το χώρο, πρέπει να είναι γρήγοροι και αποτελε­σματικοί», λέει καταληκτικά ο Ανδρέας Πασιουρτίδης.

Π. Στυλιανού: Διαφθορά και φίμωση

Από πλευράς του, και με αφορμή τα τελευταία γεγο­νότα με τις δημοσιογραφικές έρευνες, ο πρώην πρόεδρος του ΚΟΑ και πρώην επικεφα­λής του Γραφείου Αθλητισμού του ΑΚΕΛ, Πάμπος Στυλιανού, αναφέρει στη «Χαραυγή» πως δεν είναι μόνο το ζήτημα της διαφθοράς στο ποδόσφαιρο, αλλά και η επίθεση στην ελευ­θερία της έκφρασης από το κα­τεστημένο του αθλητισμού, είτε στο ποδόσφαιρο είτε αλλού.

«Υπάρχουν πολλά ζητήμα­τα όπου διάφορες Επιτροπές παρεμβαίνουν, η κάθε μια για τους δικούς της λόγους. Όταν ένας δημοσιογράφος ανακαλύ­πτει πράγματα που ενοχλούν, είναι αναμενόμενο να δέχεται επίθεση από το κατεστημένο διότι τα συμφέροντα είναι με­γάλα», τονίζει ο κ. Στυλιανού.

«Δεν γίνεται να είναι κανείς σε Ομοσπονδία και την ίδια ώρα να διαπραγματεύεται τη­λεοπτικά δικαιώματα. Και αυτό θα πρέπει να ελέγχεται. Άρα οι επιχειρηματικές δραστηριό­τητες συγκεκριμένης φύσεως σε σχέση με την Ομοσπονδία (ποδοσφαίρου) καταλήγουν σε ασυμβίβαστο», λέει ο κ. Στυλι­ανού, εξηγώντας, τέλος, πως αυτά τα πράγματα σε ό,τι αφο­ρά το ποδόσφαιρο δεν είναι σημερινά.