Ακριβώς τα προαναφερθέντα έχουν αποφασιστική σημασία για τον ανταγωνισμό μεταξύ μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων και πολυεθνικών από τη μια, ενώ από την άλλη αφαιρούν το έδαφος από τους σημερινούς ισχυρισμούς των περιθωριακών για την αναγκαιότητα μείωσης των μισθών των εργαζομένων. Ταυτόχρονα είναι τελείως ξεκάθαρο ότι στην πραγματικότητα οι επιχειρηματίες, διευρύνοντας την παραγωγή δεν μειώνουν, αλλά κατά κανόνα αυξάνουν τις τιμές και κατ’ επέκταση αυξάνουν τα καπιταλιστικά έσοδά τους.
Τα θεωρητικά οικοδομήματα των σημερινών περιθωριακών, όπως και τα προγενέστερα, στηρίζονται σε τεχνητά κατασκευασμένα μοντέλα, μη συνάδοντα με τις συντελούμενες πραγματικές διαδικασίες μέσα στην καπιταλιστική οικονομία. Τέτοια μοντέλα στην ουσία περιορίζονται στην εξέταση της συμπεριφοράς μιας ξεχωριστής επιχείρησης και δεν αγγίζουν το σύνολο των κοινωνικο-οικονομικών σχέσεων. Ως εκ τούτου και τα εξαγόμενα συμπεράσματα απέχουν πολύ από την υπάρχουσα πραγματικότητα και έχουν αστικό απολογητικό χαρακτήρα. Σχεδόν όλοι οι περιθωριακοί προσπαθούν να πείσουν τους εργαζόμενους με τα επιχειρήματά τους ότι το χαμηλό ύψος των μισθών τους όπως και το υψηλό επίπεδο εσόδων της καπιταλιστικής επιχείρησης είναι αντικειμενικά προσδιορισμένα, υποβάλλοντας στους εργαζόμενους τη σκέψη για το άσκοπο της διεκδίκησης αυξήσεων στους μισθούς, γιατί μια τέτοια διεκδίκηση τάχα αποδίδει σε μια μικρή ομάδα εργαζομένων ένα ολιγόχρονο κέρδος, το οποίο όμως στο τέλος θα εξαφανιστεί από την επίδραση αντίρροπων δυνάμεων, προσδιοριζόμενων από τους νόμους του καπιταλιστικού ανταγωνισμού.
Ακόμα και το ολιγόχρονο κέρδος μερικών ομάδων εργαζομένων, που επιτυγχάνουν αύξηση στους μισθούς τους, έχει ως κόστος τη χειροτέρευση της θέσης της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων, γιατί η καπιταλιστική επιχείρηση θα αποκαταστήσει την αύξηση των μισθών, αυξάνοντας τις τιμές των προϊόντων της, υποβοηθώντας και απελευθερώνοντας τις πληθωριστικές τάσεις, πράγμα που επηρεάζει αρνητικά τα συμφέροντα όλων των εργαζομένων ως καταναλωτών. Ταυτόχρονα, όμως, για αντιμετώπιση του πληθωρισμού περιορίζεται η παραγωγή, πράγμα που σημαίνει αύξηση της ανεργίας, και η συνδεδεμένη με αυτή μείωση των μισθών σε άλλους τομείς της οικονομίας. Έτσι, τα συμφέροντα μιας ομάδας εργαζομένων οι καπιταλιστές προσπαθούν να τα αντιπαραθέσουν με τα συμφέροντα μιας άλλης ομάδας.
