Ο Εκτελεστικός Γραμματέας του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ειρήνης (ΠΣΕ) βρέθηκε στην Κύπρο για την ευρωπαϊκή σύνοδο του ΠΣΕ και μίλησε στη «Χαραυγή» για τους πολέμους που διεξάγονται στην περιοχή, για την ξέφρενη αύξηση των στρατιωτικών δαπανών και την προσπάθεια ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟ.
Όπως ανέφερε ο Ηρακλής Τσαβδαρίδης, η ΕΕ έχει μετατρέψει την οικονομία της σε πολεμική και υπογράμμισε ότι το ΠΣΕ δεν συμφωνεί με πολέμους που διεξάγονται για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των αγορών και σφαιρών επιρροής.
Επεσήμανε ότι η σταδιακή μετατροπή της Κύπρου σε ορμητήριο για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ βάζουν σε κίνδυνο τον κυπριακό λαό, ενώ ίσως να αποτελέσει ταφόπλακα στην επίλυση του Κυπριακού.
Καταγράφεται μια κατακόρυφη αύξηση των στρατιωτικών δαπανών ανά το παγκόσμιο. Πού μπορεί να φτάσει η περαιτέρω στρατιωτικοποίηση της ΕΕ;
Οι στρατιωτικές δαπάνες παγκοσμίως έχουν ξεπεράσει ετησίως τα 2 τρισεκατομμύρια δολάρια, από τα οποία 850 δισεκατομμύρια είναι των ΗΠΑ. Πρόκειται για μια ξέφρενη αύξηση δαπανών που πάνε χέρι-χέρι με τις πολεμικές επιχειρήσεις που ξεπερνάνε σήμερα τα 56 μέτωπα διεθνώς. Το ΝΑΤΟ με το δόγμα του για το 2030 είναι ο παγκόσμιος χωροφύλακας που απαιτεί από τις χώρες – μέλη του να δαπανούν 2% του ΑΕΠ τους σε βάρος φυσικά των κοινωνικών δαπανών των λαών που φτωχοποιούνται. Ένα κλάσμα μόνο των στρατιωτικών δαπανών θα μπορούσε να επιλύσει σχεδόν όλα τα προβλήματα πείνας και υπανάπτυξης στον κόσμο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση από τη μεριά της μετατρέπει ανοιχτά την οικονομία της σε «Πολεμική Οικονομία», αναπτύσσοντας Σχηματισμούς Μάχης (Battle Groups), συμμετέχοντας ενεργά στα ιμπεριαλιστικά σχέδια με στρατιωτικές αποστολές σε δεκάδες χώρες και εφαρμόζοντας κυρώσεις σε όσους δεν συμμορφώνονται με τα συμφέροντα των πολυεθνικών τις οποίες υπηρετεί.
Τι κίνδυνοι ελλοχεύουν για τους λαούς από την αμφισβήτηση του Χάρτη των Η.Ε. και του διεθνούς δικαίου;
Σε αυτά τα πλαίσια το Διεθνές Δίκαιο και οι ιδρυτικές αρχές του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ καταπατούνται βάναυσα από τους ιμπεριαλιστές και τους συμμάχους τους. Το «δίκιο του ισχυρού» αντικαθιστά στην πράξη τις διεθνείς συνθήκες και κανόνες. Το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είναι αντικειμενικά εχθροί της ειρήνης και των λαών.
Ποιος είναι ο ρόλος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης μπροστά στην κλιμάκωση των ανταγωνισμών που οδήγησαν στην έναρξη των πολέμων σε Ουκρανία και Παλαιστίνη;
Η Εκτελεστική μας Επιτροπή πρόσφατα συζήτησε τον πόλεμο ΝΑΤΟ-Ρωσίας στο ουκρανικό έδαφος, ο οποίος κλιμακώνεται για περισσότερα από 2,5 χρόνια, και εξέφρασε τη βαθιά της ανησυχία για την αιματοχυσία, τις απώλειες και τις καταστροφές από όλες τις πλευρές, ιδιαίτερα για τους κινδύνους για περαιτέρω κλιμάκωση, η οποία θα μπορούσε να επεκταθεί σε πόλεμο παγκόσμιων διαστάσεων με πιθανή χρήση πυρηνικών όπλων, που θα οδηγούσε στην καταστροφή της ανθρωπότητας. Το ΠΣΕ δεν συμφωνεί με πολέμους που διεξάγονται για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των αγορών και σφαιρών επιρροής. Πρόκειται για άδικους πολέμους.
Η περίπτωση της Ουκρανίας ξεκίνησε το 2014 με το πραξικόπημα στο Κίεβο, που υποστηρίχθηκε από τις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και την ΕΕ, τις επιθέσεις του ουκρανικού καθεστώτος στον πληθυσμό στο Ντονμπάς και τη σφαγή στο κτίριο του Συνδικάτου της Οδησσού τον Μάιο του 2014.
Το ΠΣΕ πήρε θέση τον Φεβρουάριο του 2022 ότι δεν συμφωνούμε ως θέση αρχής με οποιαδήποτε μονομερή αλλαγή των διεθνών συνόρων, αλλά ταυτόχρονα καταγγέλλουμε το ΝΑΤΟ και τις κυβερνήσεις των κρατών-μελών του ότι επεκτείνουν την εμβέλειά του προς τα ανατολικά περικυκλώνοντας στρατιωτικά τη Ρωσική Ομοσπονδία.
Το ΝΑΤΟ στηρίζει και χρηματοδοτεί αυτόν τον πόλεμο για περισσότερα από 2 χρόνια με τεράστια χρηματικά ποσά, στρατιωτικό εξοπλισμό και πολιτική υποστήριξη στο καθεστώς του Κιέβου, το οποίο έχει επίσης την υποστήριξη νεοφασιστικών και φιλοναζιστικών δυνάμεων στην Ουκρανία. Το ΠΣΕ καταγγέλλει την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ και τα σχέδια για ανάπτυξη 300.000 στρατιωτών κοντά στα σύνορα της Ρωσίας. Η πρόσφατη ουκρανική εισβολή στο ρωσικό έδαφος στο Κουρσκ έχει κλιμακώσει περαιτέρω την κατάσταση, ενώ το ΝΑΤΟ ήδη παραδίδει πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στην Ουκρανία για να στοχεύσει ρωσικές πόλεις, γεγονός που προκαλεί τα αντίποινα της Ρωσίας.
Στην περίπτωση της σφαγής και γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού στηρίζουμε ολόψυχα τον αγώνα του μαρτυρικού και ηρωικού αυτού λαού που, παρά τη γενοκτονία που διαπράττει εναντίον του το κράτος-δολοφόνος Ισραήλ με τη στήριξη και την προστασία των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, δε σταματάει να αγωνίζεται για να αποκτήσει τη δική του ελεύθερη πατρίδα. Έχουμε επίγνωση πως το έγκλημα αυτό του Ισραήλ δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς την πλήρη υποστήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ, οι οποίες ακόμη και μετά από 44.000 δολοφονίες, ανάμεσά τους 16.000 παιδιά, συνεχίζουν να μιλούν κυνικά για το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα.
Το Ισραήλ θέλει μέσα από τον αφανισμό του παλαιστινιακού λαού να υλοποιήσει και τα ενεργειακά σχέδια που είναι ανταγωνιστικά προς αυτά της ανερχόμενης Κίνας, για τα οποία χρειάζεται και τη Λωρίδα της Γάζας. Είναι λυπηρό και απαράδεκτο η κυβέρνηση της Κύπρου, με κατεχόμενο μεγάλο τμήμα της, να διατηρεί άριστες σχέσεις συνεργασίας με το Ισραήλ και τον κατοχικό στρατό προσφέροντας πολιτική κάλυψη και βοήθεια όπου μπορεί. Αποτελεί πρόκληση για τον κυπριακό λαό αλλά και τους λαούς που συμπαραστέκονται στην Κύπρο για τον τερματισμό της κατοχής στην μεγαλόνησο.
Κυβέρνηση, αστικά κόμματα και κυρίαρχα ΜΜΕ στην Κύπρο προσπαθούν εργολαβικά να μας πείσουν πως η «συμπόρευσή» μας με το ΝΑΤΟ θα αποτελέσει παράγοντα ασφάλειας, ειρήνης και προοπτικής στην περιοχή. Από την εμπειρία που υπάρχει σε παγκόσμιο επίπεδο, μπορεί το ΝΑΤΟ να εγγυηθεί την ασφάλεια των λαών;
Το ΝΑΤΟ δεν έχει προσφέρει σε κανέναν λαό τίποτε παρά μόνο δυστυχία, προσφυγιά, βίαιη αλλαγή καθεστώτων, θάνατο και πολέμους.
Για αυτό και αποτελεί πρόκληση η προσπάθεια της κυπριακής κυβέρνησης και πολλών κομμάτων της Κύπρου να αναβιώσουν μια συζήτηση περί ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟ για να προστατέψει αυτό την Κύπρο τάχα από τις τουρκικές απειλές. Πρόκειται για επικίνδυνη αντιστροφή και διαστροφή, για συνειδητή έκθεση της Κύπρου σε νέες περιπέτειες και ίσως για ταφόπλακα στην επίλυση του Κυπριακού.
Η σταδιακή μετατροπή της Κύπρου σε ορμητήριο και εφαλτήριο για τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και τα πολεμικά ιμπεριαλιστικά τους σχέδια στην περιοχή βάζουν σε κίνδυνο τον κυπριακό λαό. Οι λαοί της Κύπρου, της Ελλάδας και της Τουρκίας δεν έχουν να χωρίσουν κάτι, κοινός τους εχθρός είναι το ΝΑΤΟ και οι κυβερνήσεις των χωρών τους που πρόθυμα στηρίζουν το ΝΑΤΟ και τις επιδιώξεις του. Είναι γνωστό εξάλλου πως το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει σύνορα ανάμεσα στα μέλη του. Το διεθνές ζήτημα της εισβολής και κατοχής της Κύπρου θα μετατρεπόταν σε «εσωτερικό» ζήτημα του ΝΑΤΟ και γνωρίζουμε όλοι πώς αντιλαμβάνεται το ΝΑΤΟ τις εξελίξεις στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Γι’ αυτό συμφωνούμε και με το Παγκύπριο Συμβούλιο Ειρήνης όταν διαδηλώνει με το σύνθημα «Ούτε η Κύπρος στο ΝΑΤΟ-Ούτε το ΝΑΤΟ στην Κύπρο».
Σε σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα το 1974 συζητήθηκαν τα διχοτομικά σχέδια για την Κύπρο
Ποια η στάση του Συμβουλίου απέναντι σε οργανισμούς όπως είναι το ΝΑΤΟ;
Το ΠΣΕ βρίσκεται από την πρώτη στιγμή της ίδρυσης (1949) στον αντίποδα του ΝΑΤΟ, το οποίο ουδέποτε υπήρξε αμυντικός οργανισμός. Το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, που δημιουργήθηκε αργότερα, έχει διαλυθεί το 1991 και αποτέλεσε έτσι κι αλλιώς ψεύτικο πρόσχημα. Το ΝΑΤΟ με τις συνεχείς διευρύνσεις προς την ανατολή και τις συμμαχίες του στοχεύει στην παγκόσμια ηγεμονία.
Τα τελευταία 15 χρόνια διεξάγουμε μια καμπάνια «ΝΑΙ στην Ειρήνη-ΟΧΙ στο ΝΑΤΟ» σε διεθνή κλίμακα. Παλεύουμε και στηρίζουμε την πάλη των λαών στις χώρες-μέλη για αποδέσμευση από το οπλισμένο χέρι του ιμπεριαλισμού και σε παγκόσμια κλίμακα για τη διάλυσή του.
Οργανώνουμε εκδηλώσεις σε δεκάδες χώρες κάθε χρόνο προσπαθώντας να αφυπνίσουμε και να ενημερώσουμε για τον εγκληματικό και ιμπεριαλιστικό αυτό οργανισμό, ο οποίος σημαίνει χούντες, πραξικοπήματα και πολέμους. Η Κύπρος το γνωρίζει αυτό γιατί σε σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα το 1974 ήταν που συζητήθηκαν τα σχέδια που οδήγησαν αργότερα στο διπλό έγκλημα.
