Κριτική αστικών θεωριών για το μισθό: Κοινωνικοί παράγοντες που ασκούν επίδραση στη διακύμανση του καθορισμού των μισθών
Επιμέλεια: Νίκος Κουζούπης
Οι εκπρόσωποι αυτής της θεωρίας για τον μισθό ξεκινούν από το σημείο ότι υπάρχει ένα ανώτατο και ένα κατώτατο όριο στον καθορισμό των μισθών για τους εργαζόμενους της ίδιας ειδικότητας και της ίδιας εξειδίκευσης. Το ύψος αυτών των ορίων εξαρτάται από την ανάγκη των εργοδοτών για εργατική δύναμη και από την ανάγκη των εργαζομένων για εργασία.
Η συγκεκριμενοποίηση του ύψους των ορίων του μισθού, στα πλαίσια αυτού του ανώτατου και κατώτατου ορίου, αποτελεί αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων και συμφωνίας μεταξύ των εργοδοτών και των εκπροσώπων των εργαζομένων και εξαρτάται από τη λεγόμενη διαπραγματευτική ισχύ της κάθε πλευράς. Αυτή καθορίζεται από τις δυνάμεις, τα μέσα και τους τρόπους με τη βοήθεια των οποίων η μια από τις διαπραγματευόμενες πλευρές μπορεί να αντισταθεί στην πίεση της άλλης και να της επιβάλει τους δικούς της όρους ή να την εξαναγκάσει σε συμβιβασμό.
Η δεδομένη θεωρία δεν απαντά στο ερώτημα από τι καθορίζονται τα οριακά πλαίσια της διακύμανσης του μισθού, καθώς επίσης και τη συχνότητα αυτών των διακυμάνσεων.
Θεωρείται ότι σε μια δεδομένη κατάσταση το μάξιμουμ ύψος του μισθού, το οποίο ο εργοδότης είναι έτοιμος να αποδεχτεί, μπορεί να προσδιοριστεί και από τον κίνδυνο των πιθανών ζημιών, αν τα έξοδα για την εργατική δύναμη αποδειχθούν υπερβολικά, ενώ το μίνιμουμ ύψος μπορεί να καθοριστεί στη βάση της εκτίμησης του βαθμού αντίστασης των εργαζομένων, τη μείωση του επιπέδου διαβίωσης, τη δυναμική των συντεχνιών, τις δυνατότητες να ανταποκριθεί το ταμείο στήριξης των απεργών κ.λπ.
Η ανάλυση των θεμελιακών οικονομικών παραγόντων, που προσδιορίζουν το ύψος του μισθού στη θεωρία των «συλλογικών συμβάσεων», αντικαθίστανται με τη μελέτη μερικών κοινωνικών παραγόντων που ασκούν επίδραση στη διακύμανση του καθορισμού των μισθών.
Σκοπός αυτή της πρακτικής είναι η υποβοήθηση του κεφαλαίου και των αντίστοιχων κυβερνητικών υπηρεσιών να επεξεργαστούν τη στρατηγική και τακτική αντίδραση στις απαιτήσεις της εργατικής τάξης για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς.
