Στον Ιερό Ναό Αποστόλου Μάρκου στον Αρχάγγελο τελέστηκε σήμερα σύντομη επιμνημόσυνη δέηση εις μνήμη του Τόζα Σάπουριτς, με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου. Ο εμβληματικός ποδοσφαιριστής του ΑΠΟΕΛ και της Ανόρθωσης, ο οποίος διετέλεσε επίσης προπονητής σε ΑΠΟΕΛ, Απόλλωνα, Εθνικό και Ολυμπιακό, άφησε ανεξίτηλο το σημάδι του στο κυπριακό ποδόσφαιρο και τιμήθηκε από οικογένεια, φίλους, πρώην συμπαίκτες και συνεργάτες.
Παρουσία προσωπικοτήτων του αθλητισμού
Μεταξύ των παρευρισκομένων διακρίθηκαν οι Τιμούρ Κετσπάγια, Ντράγκοσλαβ Μούσιτς, Ιβάν Γιοβάνοβιτς, Κίκης Φιλίππου, Κώστας Μαλέκκος, Γιάννος Οκκάς, Μπόι Βάτερμαν, Βέσκο Μιχαΐλοβιτς, Πρόδρομος Πετρίδης, Γιάννος Ιωάννου, Μανόλο Χιμένεθ, Παύλος Αντωνίου, Άριστος Αριστοκλέους, Ανδρέας Μουσκάλλης, Χρίστος Πογιατζής, Γιώργος Σαββίδης, καθώς και πολλοί πρώην συμπαίκτες του εκλιπόντος.
Συγκινητική ήταν η εικόνα του φέρετρου, το οποίο μετέφεραν οι πρώην συμπαίκτες του, αποδεικνύοντας το δέσιμο και την εκτίμηση που διατηρούσαν στον Τόζα Σάπουριτς.
Δηλώσεις που άγγιξαν καρδιές
Εκ μέρους των συμποδοσφαιριστών του, ο Άριστος Αριστοκλέους μίλησε με λόγια που ανέδειξαν την προσωπικότητα και την προσφορά του Σάπουριτς: «Μάθαμε αρκετά από αυτόν τον άνθρωπο, φίλο, αδελφό. Ήταν μια προσωπικότητα, ηγέτης αλλά πάνω από όλα άνθρωπος που έβλεπε πάντα θετικά τη ζωή. Ζούμε με το όνομα του ΑΠΟΕΛ όπως όλοι μας. Μας έδειξε έναν δρόμο που θα μείνει για πάντα χαραγμένος στη ζωή μας. Κάποιοι από εμάς ήταν δίπλα του το τελευταίο διάστημα και δεθήκαμε περισσότερο. Παράκλησή του ήταν να χαμογελάμε και να βλέπουμε τον κόσμο με αγάπη. Είναι μεγάλη απώλεια για εμάς. Μαζί, υπό την προεδρία του κ. Παπαέλληνα, υπογράψαμε την 1η Ιουνίου 1989 μαζί με τον Σάπουριτς και τον Γκόγκιτς. Είμαι συντετριμμένος αλλά η ζωή συνεχίζεται. Θα είναι πάντα στην καρδιά μας. Η ιστορία του είναι γραμμένη και κανείς δεν μπορεί να την διαγράψει. Κύριος ήρθε και Κύπριος φεύγει».
Με συγκίνηση, ο γιος του εκλιπόντος, Νικόλας, ανέφερε: «Ήρθαμε το 1989 και ο πατέρας μου έλεγε ότι ο λόγος που μείναμε ήταν οι άνθρωποι της Κύπρου. Ήταν θρύλος για τον κόσμο, για εμάς ήταν ο πατέρας, ο σύζυγος, ο παππούς. Μας έμαθε τι σημαίνει να είσαι πραγματικός φίλος και να αγαπάς με όλη σου την καρδιά. Μας έμαθε να βλέπουμε όλους τους ανθρώπους ίσους. Ήταν πάντα η δύναμή μας και ήδη μας λείπει πάρα πολύ. Δεν θα τον ξεχάσει ποτέ κανένας, άφησε ένα σημάδι σε όσους τον γνώρισαν».
