Πρώτη μας προτεραιότητα αποτελεί η επίλυση του Κυπριακού γιατί χωρίς τερματισμό της τουρκικής κατοχής και την επανένωση της Κύπρου, δεν μπορεί ο λαός μας να νιώθει ασφαλής στον τόπο του και να διασφαλίσει το μέλλον του, δήλωσε την Κυριακή ο ΓΓ ΑΚΕΛ Στέφανος Στεφάνου, σε ομιλία στο 21ο Παγκύπριο Συνέδριο της ΕΔΟΝ, που έγινε στο Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας.
Ο κ. Στεφάνου είπε ότι «όραμά μας είναι η ελεύθερη, ευημερούσα Κύπρος, κοινή πατρίδα των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων». Πρόσθεσε ότι «ανεξαρτήτως των δυσκολιών, που είναι ομολογουμένως πολλές, ειδικά τώρα που συνεχίζεται ακόμα το μακροβιότερο από ποτέ αδιέξοδο, εμείς δεν εγκαταλείπουμε τις προσπάθειες για λύση».
«Τις συνεχίζουμε καταθέτοντας συγκεκριμένες προτάσεις για το πώς πρέπει να κινηθούμε, αναπτύσσοντας δράση για προώθηση της λύσης τόσο στο επίπεδο των πολιτικών ηγεσιών όσο και στο επίπεδο της κοινωνίας», πρόσθεσε.
Την ίδια ώρα, συνέχισε, «πιέζουμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος χειρίζεται το Κυπριακό, να αναλάβει πρωτοβουλίες για δημιουργία δυναμικής διάρρηξης του αδιεξόδου και για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων».
Αυτούσια η ομιλία του Γενικού Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ, Στέφανου Στεφάνου, στο 21ο Παγκύπριο Συνέδριο της ΕΔΟΝ:
Δεν το κρύβω ότι κάθε φορά που παρευρίσκομαι στα Συνέδρια της ΕΔΟΝ νιώθω έντονα συναισθήματα συγκίνησης και νοσταλγίας. Αναπόφευκτα η μνήμη μου πάει αρκετά χρόνια πίσω, στα δικά μας όμορφα και μεστά από περιεχόμενο και δράση χρόνια στην ΕΔΟΝ.
Το πιο σημαντικό όμως είναι πως όταν φεύγω από τα συνέδρια της ΕΔΟΝ, φεύγω με το χαμόγελο της ελπίδας και της αισιοδοξίας. Κι αυτό, γιατί διαπιστώνω ότι η ΕΔΟΝ συνεχίζει να επενδύει στην πετυχημένη πολιτική κληρονομιά που ιστορικά δημιούργησε και αναπτύσσει η κυπριακή Αριστερά με τους αγώνες της και την εν γένει παρουσία της στα δημόσια πράγματα του τόπου.
Με τη δράση της και τους αγώνες της η ΕΔΟΝ έχει καταστήσει τον εαυτό της πρωτοπόρα, διεκδικητική και μαζική. Το επιτυγχάνει αυτό, γιατί είναι μια οργάνωση που επενδύει στην πλατιά δράση, κρατώντας ανοιχτούς ορίζοντες, ανοιχτές πόρτες και κυρίως, ανοιχτά αυτιά που είναι βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη στενής αμφίδρομης σχέσης με τη νέα γενιά.
Κι ακριβώς επειδή είναι σε ανοιχτή και αμφίδρομη σχέση με τη νεολαία εντοπίζει τις ανάγκες διαμορφώνοντας αιτήματα και διεκδικήσεις για όσα αφορούν τη νεολαία. Με δράση και πράξη, με παρουσία στην καρδιά των προβλημάτων. Για όσα απασχολούν τους νέους ανθρώπους, για όσα στέκονται εμπόδιο στον δρόμο τους για μόρφωση, για δουλειά, για κοινωνική και πολιτιστική δράση. Έτσι κερδίζει την εμπιστοσύνη των νέων ανθρώπων. Έτσι μεγαλώνει η Οργάνωση και ενισχύει τις σχέσεις της με τη νέα γενιά του τόπου.
Η ιστορία της ΕΔΟΝ είναι γεμάτη από αγώνες, από προσφορά, από κατακτήσεις για τους νέους και τον τόπο μας.
Μπορώ να παραθέσω πολλά τέτοια παραδείγματα. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο της ΕΔΟΝ στον εκδημοκρατισμό του κυπριακού φοιτητικού κινήματος απαλλάσσοντάς το από χουντικά και φασιστικά στοιχεία. Την πρωτοπορία της στην τιτάνια προσπάθεια για ίδρυση του Πανεπιστημίου Κύπρου όταν η Δεξιά λυσσαλέα τασσόταν εναντίον γιατί -άκουσον άκουσον- η ίδρυσή του θα απέκοπτε την Κύπρο από τον εθνικό κορμό. Την επιμονή στην αναγνώριση του μαθητικού συνδικαλισμού, όταν άλλοι επέμεναν ότι οι μαθητές δεν πρέπει να ασχολούνται με την πολιτική. Την ανάπτυξη σχέσεων με την τουρκοκυπριακή νεολαία, όταν κάποιοι θεωρούσαν -και θεωρούν ακόμα- εθνική προδοσία την όποια επαφή με την τουρκοκυπριακή κοινότητα.
Η ΕΔΟΝ βρέθηκε από την ίδρυσή της στην πρωτοπορία των αγώνων για την κατάκτηση της ελευθερίας του τόπου ενάντια στην αποικιοκρατία, για τη στήριξη και την ολοκλήρωση της κυπριακής ανεξαρτησίας. Την αποτροπή των ιμπεριαλιστικών συνομωσιών σε βάρος του τόπου και ακολούθως την υπεράσπιση της ακεραιότητας της πατρίδας μας. Βαρύ φόρο αίματος πλήρωσαν πολλά στελέχη και μέλη της ΕΔΟΝ. Με την ίδια αποφασιστικότητα η Οργάνωση μετά την τραγωδία του 1974 στήριξε την κοινωνία, τους νέους, τους πρόσφυγες.
Πάνω σε αυτή την πολιτική και ιστορική κληρονομιά η ΕΔΟΝ συνεχίζει να χτίζει τη δράση της μέχρι σήμερα. Μέσα σε μια εποχή δύσκολη και σύνθετη εποχή στην οποία κυριαρχούν η αποϊδεολογικοποίηση και η αποπολιτικοποίηση, η ΕΔΟΝ παραμένει η φωνή της δημοκρατίας και της προόδου, η διεκδικητική φωνή των νέων που δεν βολεύονται με λιγότερο ουρανό, που επιλέγουν να μην ξεχνούν, ν’ αγωνίζονται κρατώντας την ουσία και να ονειρεύονται.
Οι συνθήκες ζωής της νέας γενιάς είναι πολύ δύσκολες στις μέρες μας. Είναι τόσο δύσκολες που για πρώτη φορά οι νέοι και οι νέες, η γενιά σας δηλαδή, ζει σε χειρότερες συνθήκες και έχει χειρότερες προοπτικές απ’ ότι η προηγούμενη γενιά. Αυτό αποτελεί αναστροφή της φυσιολογικής πορείας των πραγμάτων. Μέχρι τώρα κάθε νέα γενιά ζούσε καλύτερα από την προηγούμενη. Οι καταστάσεις όμως έχουν αλλάξει αρνητικά. Δεν προέκυψε τυχαία αυτή η αρνητική εξέλιξη. Είναι αποτέλεσμα αντιλαϊκών, αντεργατικών και αντινεολαιίστικων πολιτικών που ακολουθούνται στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια από τις κυβερνήσεις της Δεξιάς. Είναι γι’ αυτό που πάρα πολλοί νέοι και νέες δυσκολεύονται να φτιάξουν οικογένεια, δεν μπορούν να αποκτήσουν στέγη, εργάζονται χωρίς δικαιώματα και με χαμηλά εισοδήματα, υποχρεώνονται να ζουν με τους γονείς τους για να τα βγάλουν πέρα.
Μέσα σ’ αυτή την κατάσταση, η οποία σκοτώνει τα όνειρα και τις προσδοκίες των νέων, η ΕΔΟΝ πρέπει να συνεχίσει να είναι στην πρώτη γραμμή υπεράσπισής τους ανοίγοντας δρόμους με συγκεκριμένες προτάσεις, με διαβήματα, με αγώνες και κινητοποιήσεις.
Συναγωνίστριες και συναγωνιστές,
Η ιστορία της ΕΔΟΝ, όπως και η ιστορία του ΑΚΕΛ αλλά και ολόκληρου του Λαϊκού Κινήματος αποτελεί τρανταχτή απόδειξη ότι τα οράματα, τα ιδανικά και οι αξίες της Αριστεράς αποκτούν πραγματική δύναμη όταν γίνονται κτήμα, όταν εμπνέουν και κινητοποιούν τις μάζες, για να θυμηθούμε μια πολύ σημαντική παρακαταθήκη που μας άφησε ο Μαρξ.
Η Αριστερά μεγαλώνει και μαζικοποιείται εκεί όπου καταφέρνει να εκφράζει το λαϊκό αίσθημα διοχετεύοντάς το προς μια τέτοια κατεύθυνση που καθιστά εφικτή την επίτευξη προοδευτικών στόχων. Μεγαλώνει και μαζικοποιείται εκεί όπου εντοπίζει τις τάσεις της προόδου, τις μετουσιώνει σε πολιτικό πρόγραμμα και με τη δράση της μετατρέπει τον εαυτό της στη βασική δύναμη της προόδου και της προκοπής έστω και στο πλαίσιο του καπιταλισμού χωρίς φυσικά να εγκαταλείπει το απώτερο της όραμα για σοσιαλισμό.
Είναι έτσι που η Αριστερά κερδίζει τις συνειδήσεις μεγάλου μέρους των εργαζομένων. Με το να είναι μπροστάρης στους αγώνες για το σήμερα προσπαθώντας να ανοίξει την προοπτική για το αύριο. Με το να κάνει αγώνες της τις διεκδικήσεις των εργαζομένων και των νέων λαμβάνοντας πάντοτε υπόψη τα συναισθήματα, τις αντιλήψεις και τις προτεραιότητες των μαζών και ειδικά των εργαζομένων. Οδηγεί στην περιθωριοποίηση και στην απαξίωση αν η Αριστερά μονοσήμαντα επαναλαμβάνει τις δικές της αντιλήψεις και διεκδικήσεις χωρίς να γίνεται κατανοητή από τις μάζες, αν δεν τις συγκινεί και τις διεγείρει. Δεν μπορεί η Αριστερά να μην βρίσκεται ανάμεσα στην κοινωνία. Δεν μπορεί να βρίσκεται αλλού απ’ εκεί όπου βρίσκονται οι λαϊκές μάζες.
Για να μπορεί η Αριστερά να μετατρέπει τον εαυτό της σε βασική δύναμη προόδου χρειάζεται να κτίζει συνεργασίες και συμμαχίες με άλλες δυνάμεις και προσωπικότητες που συμμερίζονται τις ίδιες ανησυχίες και έχουν τις ίδιες προσδοκίες μαζί της στο συγκεκριμένο στάδιο αγώνα. Δεν είναι με την αυτοαπομόνωση και τη μοναχική πορεία που η Αριστερά διαδραματίζει ρόλο, αλλά με τις συμπεριληπτικές της πολιτικές και την ανάπτυξη συνεργασιών. Για να θυμηθούμε τον Λένιν, τον οποίο πρέπει να έχουμε πρωτίστως στο μυαλό μας και όχι μόνο στους τοίχους μας, το Κόμμα πρέπει να αξιοποιεί «την κάθε δυνατότητα να κερδίσει ένα σύμμαχο, ακόμα και προσωρινό, ασταθή, αβέβαιο, με κάποια ελάχιστα προαπαιτούμενα».
Έτσι πορεύτηκε το ΑΚΕΛ στην εκατοντάχρονη πορεία του γι’ αυτό και μαζικοποιήθηκε και έγινε μεγάλο και ισχυρό. Ενώνοντας δυνάμεις απέναντι στις προσπάθειες των κατεστημένων να το απομονώσουν και για την πραγμάτωση των προοδευτικών στόχων κάθε ιστορικής περιόδου. Όπως έκανε για παράδειγμα στην περίοδο της αποικιοκρατίας για αποτίναξή της ακόμα κι όταν οι μασκοφόροι του Γρίβα δολοφονούσαν και κακοποιούσαν αριστερούς. Όπως έκανε αμέσως μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας επιχειρώντας να ενώσει δυνάμεις για στήριξη του νεοσύστατου κράτους ανεξαρτήτως των διακρίσεων που το κρατικό και παρακρατικό κατεστημένο της Δεξιάς εφάρμοζε σε βάρος των αριστερών. Το ΑΚΕΛ προσπαθούσε να ενώσει δυνάμεις για υπεράσπιση της δημοκρατίας απέναντι στον φασισμό, τον εθνικισμό και τον ΝΑΤΟϊκό ιμπεριαλισμό. Ενώνοντας δυνάμεις για να αποκτήσουν οι εργαζόμενοι αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και διαβίωσης, για να οικοδομηθεί το κοινωνικό κράτος και να στηθεί το κράτος δικαίου. Και, ασφαλώς, για να επανοικοδομηθεί η χώρα μετά την καταστροφή του 1974.
Είναι έτσι που το ΑΚΕΛ απέκτησε πολιτική ισχύ ικανή να επηρεάζει εξελίξεις και να γίνεται πόλος και μοχλός αλλαγής, αλλά και ασπίδα προστασίας της χώρας, των εργαζομένων και της κοινωνίας. Όπως πορεύτηκε το ΑΚΕΛ στα πρώτα εκατό χρόνια της ζωής του θα συνεχίσει και στα επόμενα εκατό -τουλάχιστον- χρόνια. Φορέας ενότητας και δύναμη προόδου και αλλαγής.
Κοινωνική Συμμαχία: Νέο κεφάλαιο
Για υλοποίηση αυτού του στόχου ανοίξαμε πρόσφατα ένα νέο κεφάλαιο για την ενίσχυση του ρόλου του Κόμματος στην κοινωνία. Δημιουργήσαμε, μαζί με συνοδοιπόρους και συναγωνιστές της ευρύτερης Αριστεράς αλλά και φίλους από έναν ευρύτερο προοδευτικό χώρο, την Κοινωνική Συμμαχία. Όσα μας ενώνουν -και μας ενώνουν πολλά- για την πρόοδο της χώρας και της κοινωνίας τα περιλάβαμε σε μια κοινή Πολιτική Διακήρυξη που αποτελεί την πυξίδα της κοινής μας δράσης.
Η Κοινωνική Συμμαχία αποτελεί την πολιτική πλατφόρμα στο πλαίσιο της οποίας αριστεροί, κεντροαριστεροί και προοδευτικοί πολίτες από διάφορες ιδεολογικές αφετηρίες μπορούν να βρουν πολιτική στέγη, να αναπτύξουν παρέμβαση και δράση στην κοινωνία. Όσοι συμπολίτες μας νιώθουν να τους πνίγει η μπόχα της διαπλοκής και της διαφθοράς, όσοι επαναστατούν μπροστά στον εθνικισμό, τον ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία, όσοι θέλουν να μπει ένα τέλος στην κυριαρχία των κατεστημένων, των τζακιών και των μεγάλων συμφερόντων, όσοι προσδοκούν να ξημερώσουν καλύτερες μέρες στη χώρα μας με την επίλυση του Κυπριακού και την επανένωση του τόπου και του λαού μας, όσοι επιδιώκουν να τερματιστεί το πάρτι της αρπαχτής και της κερδοσκοπίας μ’ ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο, όσοι απαιτούν την αναστήλωση του κοινωνικού κράτους και του κράτους δικαίου, έχουν θέση στην Κοινωνική Συμμαχία για να συνεχίσουμε μαζί να δίνουμε τον αγώνα τον καλό.
Η Κοινωνική Συμμαχία αποτελεί συνέχεια και ταυτόχρονα εμπλουτισμός της ιστορικής κληρονομιάς συνεργασιών που δημιούργησε το ΑΚΕΛ ακόμα από τη δεκαετία του 1940 -ογδόντα και πλέον χρόνια πριν- δημιουργώντας το ΕΜΕΚΕΛ (Ενιαίο Μέτωπο Εργατών και Εργαζομένων Λεμεσού), τον ΕΑΣ (Εθνικό Απελευθερωτικό Συνασπισμό) και αργότερα, στο τέλος της δεκαετίας του 1980, τις Νέες Δυνάμεις. Με τέτοιες συνεργασίες το ΑΚΕΛ και η Αριστερά κέρδισαν πολιτικές και κοινωνικές μάχες για τους εργαζόμενους, την κοινωνία, τη χώρα μας. Έτσι κατακτήθηκαν δικαιώματα. Έτσι σπρώξαμε τη χώρα και την κοινωνία προς τα μπροστά και ανοίξαμε νέους δρόμους και νέους ορίζοντες. Έτσι πορευτήκαμε ιστορικά! Έτσι θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε!
Προτεραιότητα η λύση του Κυπριακού
Συναγωνίστριες, συναγωνιστές,
Πάντοτε πρώτη μας προτεραιότητα αποτελεί η επίλυση του Κυπριακού. Κι αυτό γιατί χωρίς τερματισμό της τουρκικής κατοχής και την επανένωση της Κύπρου, δεν μπορεί ο λαός μας να νιώθει ασφαλής στον τόπο του, δεν μπορεί να διασφαλίσει το μέλλον του. Όραμά μας είναι η ελεύθερη, ευημερούσα Κύπρος, κοινή πατρίδα των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων. Ανεξαρτήτως των δυσκολιών, που είναι ομολογουμένως πολλές, ειδικά τώρα που συνεχίζεται ακόμα το μακροβιότερο από ποτέ αδιέξοδο, εμείς δεν εγκαταλείπουμε τις προσπάθειες για λύση. Τις συνεχίζουμε καταθέτοντας συγκεκριμένες προτάσεις για το πώς πρέπει να κινηθούμε. Αναπτύσσοντας δράση για προώθηση της λύσης τόσο στο επίπεδο των πολιτικών ηγεσιών όσο και στο επίπεδο της κοινωνίας. Την ίδια ώρα, πιέζουμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος χειρίζεται το Κυπριακό, να αναλάβει πρωτοβουλίες για δημιουργία δυναμικής διάρρηξης του αδιεξόδου και για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων.
Το τελευταίο διάστημα σημειώθηκε κάποια κινητικότητα στο Κυπριακό η οποία όμως δεν έχει αποδώσει συγκεκριμένα αποτελέσματα. Είναι σημαντικό η ελληνοκυπριακή πλευρά να επικεντρωθεί στην προσπάθεια η κινητικότητα να έχει αποτελέσματα. Αντί λοιπόν ο κ. Χριστοδουλίδης να περιπλέκει ακόμα περισσότερο την κατάσταση μ’ επικίνδυνες προτάσεις όπως αυτή για ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ, επιβάλλεται να επικεντρωθεί στην ανάληψη πρωτοβουλιών καταθέτοντας συγκεκριμένες προτάσεις. Με προσήλωση και επιμονή στη συμφωνημένη βάση λύσης της ΔΔΟ με πολιτική ισότητα. Με επαναβεβαίωση της θέσης για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων στη βάση του Πλαισίου Γκουτέρες από το σημείο που διακόπηκαν, διαφυλάσσοντας ολόκληρο το διαπραγματευτικό κεκτημένο. Με τη διαμόρφωση θετικής ατζέντας θέτοντας τα ενεργειακά ζητήματα το κέντρο της. Νοουμένου ότι η Τουρκία θα εγκαταλείψει τις απαράδεκτες αξιώσεις της για λύση δύο κρατών και επανέλθει στις διαπραγματεύσεις, τότε μπορούμε βάσιμα να ελπίζουμε για διάρρηξη του αδιεξόδου και για επίτευξη λύσης.
Συναγωνίστριες και συναγωνιστές,
Αυτό που έχουν στερήσει από τη νέα γενιά οι αντιλαϊκές και συντηρητικές πολιτικές της Δεξιάς τα τελευταία χρόνια είναι η ελπίδα και η προοπτική. Πολλοί νέοι δεν πιστεύουν, δεν ελπίζουν ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες. Κι αυτό γιατί στην πλειοψηφία τους οι νέοι άνθρωποι ζουν χειρότερα από ό,τι έζησαν οι γονείς τους. Μαθητές των οποίων η οικογένεια πασχίζει να τα βγάλει πέρα με χίλια δύο έξοδα. Φοιτητές που αναγκάζονται να δουλεύουν για να καταφέρουν να σπουδάσουν ή που αναγκάζονται να διακόψουν τις σπουδές τους γιατί δεν αντέχουν οικονομικά. Νέοι εργαζόμενοι που δουλεύουν για μισό μισθό, χωρίς δικαιώματα. Νέοι γονείς που δεν μπορούν μόνοι τους να στηρίξουν την οικογένειά τους. Νέοι άνθρωποι που δεν μπορούν να κτίσουν τη ζωή τους.
Κάθε φορά που το ΑΚΕΛ, η ΕΔΟΝ, το Λαϊκό Κίνημα υποδεικνύουν την κατάσταση καταθέτοντας προτάσεις γι’ αντιμετώπιση των προβλημάτων οι κυβερνώντες βγάζουν από την κατάψυξη την ίδια παγωμένη απάντηση: «οι οικονομικοί δείκτες βελτιώνονται, η οικονομία αναβαθμίζεται».
Όντως, οι οικονομικοί δείχτες βελτιώνονται. Η ζωή της πλειοψηφίας της κοινωνίας όμως βελτιώνεται; Όχι, δεν βελτιώνεται. Το επιβεβαιώνουν οι κοινωνικοί δείχτες που δείχνουν ότι μεγάλο μέρος της κοινωνίας δυσπραγεί, δυστυχεί, πιέζεται από την ακρίβεια, τις ανισότητες, τη φτώχεια. Χρειάζονται μέτρα και πολιτικές που να είναι αποτελεσματικές και να παρέχουν ουσιαστική στήριξη. Μέτρα που να μειώνουν το κόστος του ηλεκτρισμού, των καυσίμων και των επιτοκίων. Χρειάζονται πολιτικές που να καθιστούν προσιτή την στέγη και να βελτιώνουν την κοινωνική πολιτική του κράτους. Χρειάζονται μέτρα που να ενισχύουν τα εισοδήματα των εργαζομένων και τους όρους εργασίας τους. Χρειάζονται αποφάσεις για επέκταση της ΑΤΑ, για αύξηση του κατώτατου μισθού, για διεύρυνση του θεσμού των συλλογικών συμβάσεων, για ενίσχυση των εργασιακών δικαιωμάτων.
Αυτοί είναι οι πυλώνες μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής για την ακρίβεια. Όχι ημίμετρα, όχι αποσπασματικές λύσεις στις οποίες περιορίζεται η κυβέρνηση. Δυστυχώς, έχουμε να κάνουμε με μια κυβέρνηση που αντί να δίνει λύσεις απλά προβαίνει σε εξαγγελίες.
Είναι γι’ αυτό που χρειάζεται να είμαστε δύο φορές αποφασιστικοί, δύο φορές διεκδικητικοί, δύο φορές συνεπείς με τις πολιτικές θέσεις και προτάσεις μας.
Θέσαμε πρόσφατα στη Βουλή το θέμα της φορολόγησης των υπερκερδών των τραπεζών και επιμέναμε. Παρόλη την πολεμική που δεχθήκαμε από τα λόμπι των τραπεζών και των μεγάλων συμφερόντων εντός και εκτός Βουλής πήγαμε μέχρι τέλους. Μπορεί η πρότασή μας οριακά να μην πέρασε, τάραξε όμως τα λιμνάζοντα νερά του υπερπροστατευμένου τραπεζικού τομέα. Απλά και μόνο η συζήτηση της πρότασής μας δημιούργησε πίεση στην Κυβέρνηση και στις τράπεζες που έσπευσαν ν’ ανακοινώσουν μέτρα. Σε αυτό το μοτίβο θα συνεχίσουμε, με πρωτοβουλίες και προτάσεις που έχουν στο επίκεντρό τους την προστασία της κοινωνίας από την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια. Την στήριξη των εργαζομένων και της νέας γενιάς.
Έχουμε λοιπόν μπροστά μας πολλούς και δύσκολους αγώνες.
Αγώνες που χρειάζονται τη ζωντάνια, το σθένος και την αποφασιστικότητα της ΕΔΟΝ. Είμαι βέβαιος ότι από το 21ο Συνέδριο οι ΕΔΟΝίτες και οι ΕΔΟΝίτισσες θα βγουν ακόμα πιο ενισχυμένοι, πιο αποφασισμένοι για νέες κατακτήσεις και νέες νίκες για τη νέα γενιά του τόπου μας!
Το ΑΚΕΛ ήταν και παραμένει δίπλα στην ΕΔΟΝ που αποτελεί την ελπίδα του Λαϊκού Κινήματος, την ελπίδα της Κύπρου μας!
Τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις ζήσαμε ακόμα. Συνεχίζουμε τους αγώνες μας μέχρι να ξημερώσουν οι καλύτερες μέρες.
Για τη νέα γενιά!
Για τους εργαζόμενους και την κοινωνία μας!
Για την Κύπρο μας!
Ζήτω η ΕΔΟΝ!
Ζήτω η νέα γενιά της Κύπρου!
