Το Διοικητικό Δικαστήριο ακύρωσε απόφαση του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως στη βάση απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου στις 15 Ιουνίου 2023 που ανακαλούσε απόφαση της 18ης Ιανουαρίου 2023 του Υπουργικού Συμβουλίου της προηγούμενης κυβέρνησης και αποφάσιζε την ανάκληση παραχωρηθείσας πολεοδομικής άδειας στην ανάπτυξη, γνωστής ως «SUNCITY», στη Σωτήρα.
Στην απόφασή του το Διοικητικό Δικαστήριο αναφέρεται σε παράβαση του Συντάγματος σε σχέση με τη σύνθεση του Υπουργικού Συμβουλίου κατά τη λήψη της επίμαχης απόφασης. Αναφέρεται επίσης σε έλλειψη δέουσας έρευνας τόσο από το Τμήμα Περιβάλλοντος όσο και από τον Υπουργό Εσωτερικών.
Εφόσον το Άρθρο 46 του Συντάγματος, αναφέρει η απόφαση, δεν προνοεί ότι οι αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου λαμβάνονται με απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων μελών, συμπεραίνεται ότι το ίδιο το Σύνταγμα δεν ανέχεται το Υπουργικό Συμβούλιο να συνεδριάζει και να λαμβάνει αποφάσεις με οποιαδήποτε άλλη σύνθεση πέραν της πλήρους. «Επομένως, οι αποφάσεις που λήφθηκαν στην επίμαχη συνεδρία του Υπουργικού Συμβουλίου, το οποίο δεν συνεδρίαζε υπό πλήρη σύνθεση, εφόσον απουσίαζαν τέσσερα μέλη του, λήφθηκαν κατά παράβαση του Συντάγματος που ισοδυναμεί με παράβαση ουσιώδους τύπου και ως τέτοια δεν μπορεί να παραγνωριστεί», σημειώνεται.
Στην έλλειψη δέουσας έρευνας αναφέρεται σε επιστολή που απέστειλε ο Υπουργός Εσωτερικών στο Τμήμα Περιβάλλοντος στις 25 Μαΐου, στην οποία παρέθετε εισηγήσεις τις οποίες είχε υποβάλει η εταιρεία της ανάπτυξης και ζητούσε όπως «έχω τις απόψεις σας το συντομότερο για τα σχόλια της αιτήτριας αναφορικά με την Ειδική Οικολογική Αξιολόγηση της Ζώνης Ειδικής Προστασίας Αγίας Θέκλας-Λιοπετρίου, όπως και τη θέση της Περιβαλλοντικής Αρχής για τα δύο σενάρια (κατεδάφισης ή όχι των παράνομων αναπτύξεων), τα οποία εξετάζονται στην Τεχνική Έκθεση που υπέβαλε, ώστε να υπάρχει ολοκληρωμένη εικόνα για τα δεδομένα της υπόθεσης πριν προωθηθεί η σχετική πρόταση του Υπουργού Εσωτερικών προς το Υπουργικό Συμβούλιο». Το Τμήμα Περιβάλλοντος, σε αντίθεση με όσα του ζητήθηκαν από τον Υπουργό Εσωτερικών, δηλαδή τις απόψεις του επί των πολύ συγκεκριμένων εισηγήσεων της αιτήτριας εταιρείας, «περιορίστηκε σε ανασκόπηση των όσων προηγήθηκαν και στη θέση ότι θα πρέπει να αρθούν οι παράνομες κατασκευές και τότε να εξεταστεί το ζήτημα στη βάση αιτήματος για ανέγερση νέων οικοδομών», σημειώνεται στην απόφαση. Η θέση αυτή του Τμήματος Περιβάλλοντος, προστίθεται, «έθεσε το ζήτημα εντελώς εκτός του πλαισίου στο οποίο βρισκόταν κατά τον συγκεκριμένο χρόνο, δηλαδή της αίτησης για εκ των υστέρων νομιμοποίηση εργασιών που ήδη είχαν εκτελεσθεί».
Είναι επί των εισηγήσεων της αιτήτριας εταιρείας που θα έπρεπε το Τμήμα Περιβάλλοντος να τοποθετηθεί είτε θετικά είτε αρνητικά, έτσι ώστε να καταλήξει σε κάποια απόφαση η αίτησή της για χορήγηση άδειας κατά παρέκκλιση. Η παράλειψη του Τμήματος Περιβάλλοντος να πράξει τούτο, όπως και η αποδοχή της συγκεκριμένης απάντησης από τον Υπουργό Εσωτερικών –σε αντίθεση με όσα ο ίδιος είχε ζητήσει από το Τμήμα Περιβάλλοντος– δεικνύει έλλειψη δέουσας έρευνας», αναφέρεται.
