Δύο σενάρια για τις πολλαπλές συντάξεις των αξιωματούχων

Η μερική αποδοχή από την Ολομέλεια της Βουλής της αναπομπής του Προέδρου της Δημοκρατίας για το νόμο που ρυθμί­ζει τις πολλαπλές συντάξεις φιλοδοξεί να κλείσει ένα κεφάλαιο έντονης θεσμικής και δημόσιας αντιπαράθεσης.

Ωστόσο, παραμένει ανοικτό το ενδεχό­μενο ο Πρόεδρος να παραπέμψει τους νό­μους στο Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστή­ριο για τα σημεία που δεν έγιναν αποδεκτά από τη Βουλή. Σε περίπτωση προσφυγής στο Ανώτατο, ο νόμος θα θεωρηθεί σαν να μην έχει ψηφιστεί, με το ισχύον καθεστώς να παραμένει σε εφαρμογή. Αντίθετα, εάν ο Πρόεδρος υπογράψει το νομοθέτημα, το νέο πλαίσιο θα εφαρμοστεί για όσους αξιω­ματούχους διοριστούν στο μέλλον, εξαιρώ­ντας όσους ήδη υπηρετούν ή υπηρέτησαν και έχουν κατοχυρωμένα δικαιώματα. Το Προεδρικό τηρεί προς το παρόν σιγή, ανα­μένοντας την επίσημη γνωμοδότηση του Γενικού Εισαγγελέα επί του τελικού κειμέ­νου, το οποίο η Βουλή οφείλει να αποστεί­λει εντός 15 ημερών.

Οι αλλαγές που ενσωματώθηκαν

Η Βουλή προχώρησε σε σειρά τροποποι­ήσεων, με στόχο την άρση συνταγματικών ζητημάτων και τη διασφάλιση καλύτερης εφαρμογής των νόμων:

• Αναδιατυπώθηκε ο ορισμός του «αξιώ­ματος, λειτουργήματος ή θέσης στη Δημο­κρατία», ώστε να καλύπτει όλες τις θέσεις στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα.

• Εξαιρέθηκαν ρητά ο υφιστάμενος Γε­νικός Εισαγγελέας και ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας, οι νυν δικαστές, τα μέλη της ΕΔΥ και ο Διοικητής της Κεντρικής Τράπε­ζας, ώστε να προστατευθούν οι όροι υπη­ρεσίας τους, όπως προβλέπουν το Σύνταγ­μα και η ευρωπαϊκή νομοθεσία. Η εξαίρεση ισχύει μόνο για τα πρόσωπα που ήδη κατέ­χουν τις θέσεις αυτές.

• Καταργήθηκε η εξουσία του Γενικού Λογιστή να καθορίζει μονομερώς τον τρό­πο καταμερισμού της σύνταξης, με τον υπολογισμό να γίνεται πλέον βάσει συ­ντάξιμων απολαβών και χρόνου θητείας ή υπηρεσίας.

Τι δεν έγινε αποδεκτό

Η Βουλή δεν έκανε δεκτές τις εξής εν­στάσεις του Προέδρου:

• Τον ισχυρισμό περί άνισης μεταχείρι­σης προσώπων της ίδιας κατηγορίας.

• Την πιθανή παραβίαση του δικαιώμα­τος στην ιδιοκτησία λόγω περιορισμού ή στέρησης σύνταξης.

• Την παρέμβαση σε όρους υφιστάμε­νων συμβάσεων.

• Την εμπλοκή της εκτελεστικής εξουσί­ας σε ζητήματα διοικητικής φύσης.

• Το ενδεχόμενο αυξημένου διοικητικού κόστους εφαρμογής. Παρέμεινε επίσης η ρύθμιση για το «μηχανισμό ελάχιστης αμοιβής», που προβλέπει καταβολή μόνο των πρώτων 500 ευρώ της σύνταξης σε περίπτωση ανάληψης αξιώματος, με ανα­στολή του υπολοίπου. Οι αρχικοί νόμοι προέβλεπαν, μεταξύ άλλων, αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 60 στα 65 έτη για υπουργούς, υφυπουργούς, βουλευτές, δημάρχους και μέλη των ΕΔΥ και ΕΕΥ. Περιλάμβαναν επίσης πρόνοιες για αναστολή σύνταξης σε περίπτωση νέου διορισμού και συμψηφισμό για πολλαπλές θητείες.

Ο Πρόεδρος ανέπεμψε τους νόμους επικαλούμενος σειρά συνταγματικών πα­ραβιάσεων, μεταξύ των οποίων το Άρθρο 28 περί ισότητας, το Άρθρο 23 για την ιδι­οκτησία, το Άρθρο 26 για την ελευθερία των συμβάσεων, καθώς και πρόνοιες που αφορούν την ανεξαρτησία της Δικαιοσύ­νης και το ρόλο της Κεντρικής Τράπεζας.