∆ιάφοροι πανηγυρίζουν για την αλλαγή στη Συρία, βαφτίζοντας τους τροµοκράτες αντάρτες, αλλά η πρώτη απόφαση της νέας τάξης πραγµάτων στη Συρία ότι δεν θα υπάρχουν πλέον γυναίκες δικαστές, δίνει δείγµατα γραφής για το τι θα ακολουθήσει στη χώρα, τόνισε στη «Χαραυγή» η επικεφαλής Τοµέα ∆ιεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκής Πολιτικής, μέλος της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ, Βέρα Πολυκάρπου. Σηµείωσε, επίσης, µεταξύ άλλων ότι η εδαφική ακεραιότητα και η κυριαρχία της Συρίας απειλούνται σοβαρά και ότι το όλο σκηνικό εξυπηρετεί τα επεκτατικά σχέδια του Ερντογάν και του Νετανιάχου.
Από την πλευρά της η Άννα Κουκκίδη-Προκοπίου, πρόεδρος της δεξαµενής σκέψης «Πολιτεία», επεσήµανε στη «Χαραυγή» ότι οι δυνάµεις που στηρίζουν τη νέα κατάσταση στη χώρα παραµένουν περισσότερο αφοσιωµένες στην επικράτηση του ισλαµικού νόµου παρά σε ένα εθνικό όραµα για το µέλλον της Συρίας, προσθέτοντας ότι το προσφυγικό, στην Κύπρο όπως κι αλλού, δεν θα κλείσει εύκολα και δεν θα κλείσει τώρα.
Βέρα Πολυκάρπου: Μακάρι να µη δούµε να εξελίσσονται σενάρια «νέου Ιράκ» ή «νέας Λιβύης»
Μπροστά στους κινδύνους που εξελίσσονται στην περιοχή, «η Κύπρος πρέπει να σταθεί σε θέσεις µε γνώµονα το διεθνές δίκαιο, τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωµένων Εθνών και τα ψηφίσµατα του Συµβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ», ανέφερε στη «Χαραυγή» η Βέρα Πολυκάρπου.
Αν πραγµατικά η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη θέλει να λειτουργήσει ως πυλώνας σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή έχει ευθύνη να ενεργεί σε αυτή την κατεύθυνση, «άρα να µην επιτρέπει τη χρήση του εδάφους της ή των βρετανικών βάσεων ενάντια στους λαούς της περιοχής, να σταµατήσει τις αναβαθµίσεις στρατιωτικών συνεργασιών και τα περί ένταξης στο ΝΑΤΟ, που µόνο δεινά θα φέρουν στον κυπριακό λαό και στους λαούς της περιοχής», πρόσθεσε.
Σε ό,τι αφορά την κατάσταση στη Συρία, επεσήµανε πως δεν προσφέρεται για ευφορία και πανηγυρισµούς και όσοι σε διάφορες πρωτεύουσες πανηγυρίζουν ίσως εθελοτυφλούν για το ότι οι δυνάµεις που έχουν πάρει το πάνω χέρι βρίσκονται στον κατάλογο τροµοκρατικών οργανώσεων των ΗΠΑ µε επικηρυγµένο µάλιστα τον αρχηγό τους. Σηµείωσε ότι κάποιοι αναφέρονται σε αντάρτες «όµως αυτοί οι “αντάρτες” ήταν οι τροµοκρατικές οµάδες που οι ΗΠΑ, η Τουρκία και οι σύµµαχοί τους χρηµατοδότησαν και όπλισαν, κλέβοντας µάλιστα το πετρέλαιο και τους πόρους της Συρίας, για να ανατρέψουν τον Άσαντ. Όχι γιατί κόπτονταν για τα υπαρκτά ζητήµατα δηµοκρατικών ελευθεριών και ανθρωπίνων δικαιωµάτων, αλλά γιατί δεν βόλευε τα σχέδιά τους για τη “Μεγάλη Μέση Ανατολή” και δεν εξυπηρετούσε τα γεωστρατηγικά και ενεργειακά συµφέροντά τους».
Σηµείωσε ακόµα ότι κάποιοι µιλούν για «µετριοπαθείς δυνάµεις» που θα σεβαστούν τις µειονότητες, όµως υπάρχει ήδη ένα πρώτο δείγµα γραφής από τον Υπουργό ∆ικαιοσύνης που διόρισαν και ο οποίος έχει, για παράδειγµα, ξεκαθαρίσει πως δεν θα υπάρχουν πλέον γυναίκες δικαστές. Και αυτό φαίνεται να είναι µόνο η αρχή µιας θεοκρατικής καταπίεσης. Μάλλον βλέπουµε σε εξέλιξη σενάρια «νέου Ιράκ» ή «νέας Λιβύης», µε ευρύτερες επιπτώσεις, ανέφερε καταλήγοντας µε την ευχή «µακάρι να αφεθεί ο λαός της Συρίας να αποφασίσει για το µέλλον του και να µπορέσει να ανοικοδοµήσει τη µατωµένη του χώρα».
Τονίζοντας ότι η εδαφική ακεραιότητα και η κυριαρχία της Συρίας απειλούνται σοβαρά, πρόσθεσε ότι το όλο σκηνικό εξυπηρετεί τα επεκτατικά σχέδια του Ερντογάν και του Νετανιάχου. Από τη µια το Ισραήλ εισβάλλει βαθύτερα στη χώρα, βοµβαρδίζοντας υποδοµές µε πρόφαση και πάλι την ασφάλειά του, αλλά µε πραγµατικό στόχο τη δηµιουργία του «µεγάλου Ισραήλ» και από την άλλη, η Τουρκία, στα βόρεια, καταλαµβάνει περιοχές µέσω του Συριακού Εθνικού Στρατού τον οποίον καθοδηγεί για να εδραιώσει το ρόλο της. «Και φυσικά για να µην επιτρέψει στους Κούρδους της Συρίας να κρατήσουν εδάφη. Άρα αντί ελπίδα ειρήνευσης µάλλον εξελίσσεται περαιτέρω αποσταθεροποίηση, η οποία απειλεί και τις γειτονικές χώρες», κατέληξε.
Άννα Κουκκίδη-Προκοπίου: ∆ύσκολη η εκδηµοκρατικοποίηση από δυνάµεις που δεν πιστεύουν στη δηµοκρατία
Είναι δύσκολο να µιλήσει κανείς για εκδηµοκρατικοποίηση από δυνάµεις που δεν πιστεύουν στη δηµοκρατία, επεσήµανε στη «Χαραυγή» η Άννα Κουκκίδη-Προκοπίου.
Ο νέος ηγέτης της Συρίας και ηγέτης της οργάνωσης HTS, Αλ-Τζολάνι, ανέφερε, αποτελεί επικηρυγµένο τροµοκράτη µε προηγούµενους δεσµούς µε την Αλ-Κάιντα, ο οποίος αν και ως κυβερνήτης της επικράτειας του Ιντλίµπ «επέδειξε πραγµατισµό και κάποιου είδους αποδοχή των µειονοτήτων της περιοχής, ήταν αυταρχικός και αδίστακτος στο να διαλύσει τους αντιπάλους του, ενώ οι δυνάµεις που τον στηρίζουν παραµένουν περισσότερο αφοσιωµένες στην επικράτηση του ισλαµικού νόµου παρά σε ένα εθνικό όραµα για το µέλλον της Συρίας».
Προς το παρόν, σηµείωσε, δείχνει δείγµατα γραφής που παραπέµπουν σε µετριοπάθεια, σε ανοχή των διαφόρων φυλετικών και θρησκευτικών οµάδων που αποτελούν το µωσαϊκό του συριακού κράτους, προσπαθώντας να προωθήσει την ιδέα ενός νοµιµοποιηµένου κρατικού µηχανισµού µε το διορισµό µεταβατικού Πρωθυπουργού. «Όλα αυτά όµως κτίζονται κυριολεκτικά επί ερειπίων, κάτι που δύσκολα θα επιτρέψει την οµαλή µετάβαση σε µια νέα τάξη πραγµάτων χωρίς διεθνή οικονοµική βοήθεια, στην οποία αποσκοπεί το “rebranding” του HTS».
Σε ό,τι αφορά το Ισραήλ, ανέφερε ότι οι Ισραηλινοί έχουν κινηθεί να καταλάβουν τη Νεκρή Ζώνη στα υψίπεδα Γκολάν, µεταξύ Συρίας και Ισραήλ, διαψεύδοντας ότι κινούνται προς τη ∆αµασκό. Οι Ισραηλινοί, σηµειώνει, θεωρούν ως νόµιµο συµφέρον τους να διασφαλίσουν το κράτος και την επιβίωσή τους µε αυτόν τον τρόπο. Ο Αλ-Τζολάνι, σηµειώνει η Άννα Κουκκίδη-Προκοπίου, είναι ιδιαίτερα προσεκτικός ως προς τις δηµόσιες δηλώσεις του για αυτό το ζήτηµα. Κι αυτό γιατί αναγνωρίζει ότι το χτύπηµα της Χαµάς ενάντια στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου 2023 αποτέλεσε τελικά το φιλί του θανάτου για τη Χαµάς και τους συµµάχους της (τη Χεζµπολάχ και το Ιράν). Εκφράζει, επίσης, την άποψη ότι ο Αλ-Τζολάνι «θα είναι ιδιαίτερα προσεκτικός στο να καταλήξει σε µια άτυπη συµφωνία µε το Ισραήλ για να εξασφαλίσει την επιβίωσή του».
Επεσήµανε, επίσης, ότι η κατάσταση στη Συρία παραµένει εξαιρετικά ρευστή και ότι «το προσφυγικό, ένα ζήτηµα που προκαλεί εντάσεις και κραδασµούς στη συνοχή της κοινωνίας µας και έχει συµβάλει στην άνοδο της ακροδεξιάς στην Κύπρο όπως κι αλλού, δεν θα κλείσει εύκολα και δεν θα κλείσει τώρα». «Οι υποστηρικτές του Άσαντ και όσοι φοβούνται αντίποινα από το νέο καθεστώς προσπαθούν να εγκαταλείψουν τη χώρα. Αυτοί που θέλουν να επιστρέψουν, θα έχουν να αντιµετωπίσουν τροµερά αντίξοες συνθήκες, φτώχεια και έλλειψη θέσεων εργασίας. Πιστεύω είναι πολύ νωρίς για να είµαστε σίγουροι ότι όλη αυτή η εξέλιξη θα έχει θετικό απότοκο για την ασφάλεια και σταθερότητα της περιοχής µας, ειδικότερα εάν υπάρχει πιθανότητα ο νέος γείτονάς µας να είναι ένα θεοκρατικό, ισλαµικό καθεστώς, όπου η Τουρκία αναµένεται να παίζει σηµαντικό ρόλο».
