Η 10η Δεκεμβρίου είναι η Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που σηματοδοτεί την επέτειο της έγκρισης της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου το 1948. Η ημέρα αυτή αποτελεί ευκαιρία για να υπενθυμιστεί ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι οικουμενικά, αδιαίρετα, αναφαίρετα, αλληλεξαρτώμενα και αλληλένδετα.
Για το λόγο αυτό, στις 10 Δεκεμβρίου 2024, η Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Λευκωσίας και οι Εκδόσεις Πόλις διοργανώνουν δημόσια εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου του καθηγητή Δημήτρη Χριστόπουλου
Ταξίδι στο κράτος – Κυριαρχία, δίκαιο, δικαιώματα
Την εκδήλωση θα ανοίξει ο αν. καθηγητής Χρήστος Παπαστυλιανός, Πρόεδρος του Τμήματος Νομικής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας ο οποίος θα μιλήσει για τον συγγραφέα και το βιβλίο. Θα ακολουθήσει ο Νιαζί Κιζιγκιουρέκ, καθηγητής και πρώην ευρωβουλευτής. Θα παρέμβουν με σύντομο σχολιασμό οι:
Οδυσσέας Κωνσταντινάκος, υποψήφιος διδάκτορας Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Φλωρεντίας
Ταυγέτη Μιχαλακέα, μεταδιδακτορική ερευνήτρια Παντείου Πανεπιστημίου
και θα κλείσει ο Στέργιος Μήττας, επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας. Τη συζήτηση θα συντονίσει η δημοσιογράφος Μαρία Παπαλαζάρου Φράγκου.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2024 στo Aμφιθέατρο UNESCO του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, Μακεδονιτίσσης 46 στη Λευκωσία στις 18:30.
Η είσοδος είναι ανοιχτή στο κοινό.
Ο Δημήτρης Χριστόπουλος είναι συγγραφέας και καθηγητής Πολιτειολογίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας Παντείου Πανεπιστημίου στην Αθήνα. Υπήρξε Πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (2003-2011) και της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (2016-2019). Από το 2021 ως το 2024 Κοσμήτορας της Σχολής Πολιτικών Επιστημών Παντείου και τώρα πλέον Πρόεδρος του Τμήματός.
Το βιβλίο φιλοδοξεί να αποτελέσει έναν οδηγό στον κόσμο του κράτους. Ένα ταξίδι στο κράτος. H περιπέτεια του ταξιδιού, κυριολεκτικά και μεταφορικά, και κυρίως του δύσκολου ταξιδιού, είναι ζωτική για τη γνώση. Ένα τέτοιο ταξίδι χρειάζεται, όμως, κάποια συγκέντρωση. Μόνο έτσι μπορούμε να ευχαριστηθούμε και τα απρόοπτά του, να γεμίσουμε από τις εμπειρίες του. Γιατί είμαστε η ιστορία μας: οι έννοιες των εννοιών μας, στον κόσμο του δικαίου και της πολιτικής, είναι η ίδια η ευρωπαϊκή ιστορία με τα επιτεύγματα, τα αδιέξοδα και τις αβεβαιότητες των καιρών μας. Γι’ αυτές μαθαίνουμε, με βάση αυτές κατανοούμε.
Το κράτος και η κυριαρχία του. Το δίκαιο και τα δικαιώματά μας: η διττή φύση του μυθικού Κενταύρου, μισός άνθρωπος και μισός κτήνος, όπως παρομοίασε το κράτος ο Μακιαβέλλι. Λέξεις που χωρούν τα πλείστα της συμβίωσης και αφορούν τους πάντες: όλοι και όλες τις χρησιμοποιούν. Γύρω από τους κορμούς του κράτους και του δικαίου μεγαλώνουν τα κλαδιά του δέντρου: ο λαός, το πολιτικό και φυλετικό έθνος, η επικράτεια και οι επιβουλές της, τα πολιτεύματα από την απολυταρχία έως τη συνταγματική δημοκρατία, το κράτος δικαίου και ο εκφυλισμός του, τα ατομικά, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, καθώς και οι απειλές τους – χθες, σήμερα και πάντα. Και από τα κλαδιά αυτά ξεκινάνε άλλα, μικρότερα, γεμάτα καρπούς. Θεριεύουν και μαραίνονται σαν έρχεται η στιγμή τους: η μορφή του Κενταύρου μετασχηματίζεται.
Στις σελίδες του βιβλίου ο αναγνώστης και η αναγνώστρια δεν θα βρουν μια αξιακά αμερόληπτη προσέγγιση. Προσδοκία του συγγραφέα, όμως, είναι να βρουν μια έντιμη υποκειμενική προσέγγιση, που συγκροτεί το αντικείμενο με αξιώσεις ακαδημαϊκής στερεότητας και εγκυρότητας, όσο πιο απλά, αφηγηματικά και ευσύνοπτα γίνεται. Το βιβλίο φιλοδοξεί να πει τα απαραίτητα, ώστε οι αναγνώστες να προσανατολιστούν στον σύνθετο κόσμο του κράτους και του δικαίου και να τα πει με έναν τρόπο όσο γίνεται πιο ζωντανό και άμεσο, όχι όμως διεκπεραιωτικό. Καμιά από τις λέξεις που χρησιμοποιούνται στις σελίδες του δεν είναι ξένη ή ανοίκεια για τους περισσότερους αναγνώστες. Καμιά, όμως, δεν μπορεί να αναλυθεί ούτε επαρκώς ούτε απολύτως ουδέτερα.
Το “Ταξίδι στο κράτος” μοιάζει κάπως με οδηγό μαγειρικής καθοδηγεί αλλά και αφήνει όσους τον χρησιμοποιούν να αυτοσχεδιάσουν μαγειρεύοντας. Πάντα με το ρίσκο, αλλά και το ενδιαφέρον, να ταλαιπωρηθούν λίγο. Οι μικρές όμως ταλαιπωρίες κρύβουν τις μεγάλες απολαύσεις.
Το βιβλίο φιλοδοξεί να αποτελέσει έναν οδηγό στον κόσμο του κράτους. Ένα ταξίδι στο κράτος. H περιπέτεια του ταξιδιού, κυριολεκτικά και μεταφορικά, και κυρίως του δύσκολου ταξιδιού, είναι ζωτική για τη γνώση. Ένα τέτοιο ταξίδι χρειάζεται, όμως, κάποια συγκέντρωση. Μόνο έτσι μπορούμε να ευχαριστηθούμε και τα απρόοπτά του, να γεμίσουμε από τις εμπειρίες του. Γιατί είμαστε η ιστορία μας: οι έννοιες των εννοιών μας, στον κόσμο του δικαίου και της πολιτικής, είναι η ίδια η ευρωπαϊκή ιστορία με τα επιτεύγματα, τα αδιέξοδα και τις αβεβαιότητες των καιρών μας. Γι’ αυτές μαθαίνουμε, με βάση αυτές κατανοούμε.
Το κράτος και η κυριαρχία του. Το δίκαιο και τα δικαιώματά μας: η διττή φύση του μυθικού Κενταύρου, μισός άνθρωπος και μισός κτήνος, όπως παρομοίασε το κράτος ο Μακιαβέλλι. Λέξεις που χωρούν τα πλείστα της συμβίωσης και αφορούν τους πάντες: όλοι και όλες τις χρησιμοποιούν. Γύρω από τους κορμούς του κράτους και του δικαίου μεγαλώνουν τα κλαδιά του δέντρου: ο λαός, το πολιτικό και φυλετικό έθνος, η επικράτεια και οι επιβουλές της, τα πολιτεύματα από την απολυταρχία έως τη συνταγματική δημοκρατία, το κράτος δικαίου και ο εκφυλισμός του, τα ατομικά, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, καθώς και οι απειλές τους – χθες, σήμερα και πάντα. Και από τα κλαδιά αυτά ξεκινάνε άλλα, μικρότερα, γεμάτα καρπούς. Θεριεύουν και μαραίνονται σαν έρχεται η στιγμή τους: η μορφή του Κενταύρου μετασχηματίζεται.
Στις σελίδες του βιβλίου ο αναγνώστης και η αναγνώστρια δεν θα βρουν μια αξιακά αμερόληπτη προσέγγιση. Προσδοκία του συγγραφέα, όμως, είναι να βρουν μια έντιμη υποκειμενική προσέγγιση, που συγκροτεί το αντικείμενο με αξιώσεις ακαδημαϊκής στερεότητας και εγκυρότητας, όσο πιο απλά, αφηγηματικά και ευσύνοπτα γίνεται. Το βιβλίο φιλοδοξεί να πει τα απαραίτητα, ώστε οι αναγνώστες να προσανατολιστούν στον σύνθετο κόσμο του κράτους και του δικαίου και να τα πει με έναν τρόπο όσο γίνεται πιο ζωντανό και άμεσο, όχι όμως διεκπεραιωτικό. Καμιά από τις λέξεις που χρησιμοποιούνται στις σελίδες του δεν είναι ξένη ή ανοίκεια για τους περισσότερους αναγνώστες. Καμιά, όμως, δεν μπορεί να αναλυθεί ούτε επαρκώς ούτε απολύτως ουδέτερα.
Το “Ταξίδι στο κράτος” μοιάζει κάπως με οδηγό μαγειρικής καθοδηγεί αλλά και αφήνει όσους τον χρησιμοποιούν να αυτοσχεδιάσουν μαγειρεύοντας. Πάντα με το ρίσκο, αλλά και το ενδιαφέρον, να ταλαιπωρηθούν λίγο. Οι μικρές όμως ταλαιπωρίες κρύβουν τις μεγάλες απολαύσεις.
