Επιμέλεια: Νίκος Κουζούπης
Οι θιασώτες της «θεωρίας της εγκράτειας» δηλώνουν, για παράδειγμα, ότι τα σιτηρά σπέρνονται για τον απλό λόγο ότι ο καπιταλιστής είχε εγκράτεια και δεν έφαγε όλους τους σπόρους του σιταριού. Έτσι, αποστέρησε από τον εαυτό του την ευχαρίστηση και απέφυγε την κατανάλωση, ενώ «δάνειζε» στον εργαζόμενο τα εργαλεία εργασίας. Είναι φανερό ότι αν ο καπιταλιστής δεν ήταν αρκετά «εγκρατής», σημείωνε ειρωνικά ο Μαρξ, θα μπορούσε να καταβροχθίσει ατμομηχανές, βαμβάκι, μηχανήματα κ.λπ.
Ακόμα και στις μέρες μας, αστοί οικονομολόγοι και κοινωνιολόγοι, για να θολώσουν τα νερά σχετικά με την εκμεταλλευτική ουσία του καπιταλιστικού συστήματος, συχνά-πυκνά καταφεύγουν σε παρόμοια παραδείγματα που χρησιμοποιούνταν πριν από δύο αιώνες. Εγκαθίδρυση, τους όρους και τις προϋποθέσεις αδειοδότησης και νόμιμης λειτουργίας των Κέντρων Αποθεραπείας και Αποκατάστασης, καθώς και τον έλεγχο και την εποπτεία τους.
Οι νόμοι του καπιταλισμού σπρώχνουν συνεχώς την αστική τάξη να χρησιμοποιεί όλους τους δυνατούς τρόπους για να αυξάνει την παραγόμενη υπεραξία και να εφαρμόζει τις πιο απεχθείς μεθόδους για την αύξηση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Ούτε η φτώχεια των ανέργων και των οικογενειών τους, που δεν έχουν ούτε ένα κομμάτι ψωμί ούτε στέγη, ούτε η εξαφάνιση εκατομμυρίων πτωχευμένων τεχνιτών, αγροτών και άλλων μικρομεσαίων ιδιοκτητών, που συνθλίβονται από τη μεγάλη καπιταλιστική παραγωγή και τον αθέμιτο ανταγωνισμό από το πολυεθνικό κεφάλαιο, δεν συγκινούν τους μεγαλοϊδιοκτήτες του κεφαλαίου. Ακόμα και ο πόλεμος αντιμετωπίζεται από αυτούς ως μία από τις καλύτερες μεθόδους για επιτάχυνση της συσσώρευσης κεφαλαίου με όλα τα συνακόλουθα που την χαρακτηρίζουν.
Στις μέρες μας παρατηρείται ότι οι πιο επιθετικοί κύκλοι της μονοπωλιακής και πολυεθνικής αστικής τάξης, παρά το γεγονός ότι συγκεντρώνουν στα χέρια τους αμύθητο πλούτο, συνεχίζουν να χρησιμοποιούν τη συσσώρευση κεφαλαίου σε μεγάλο βαθμό για στρατιωτικούς σκοπούς. Οι τεράστιες δαπάνες, που διοχετεύονται από τα ιμπεριαλιστικά κράτη για στρατιωτικούς εξοπλισμούς, ανέγερση και συντήρηση στρατιωτικών, ναυτικών και αεροπορικών βάσεων σε όλα τα πλάτη και μήκη του πλανήτη μας, καθώς και η προετοιμασία και διεξαγωγή πολέμων, καθώς και η συντήρηση στρατιωτικών συγκρούσεων και εντάσεων, εξυπηρετούν πλήρως μόνο τους κατόχους των μεγάλων μονοπωλίων και των πολυεθνικών ως μέσο για ακόμα ταχύτερη αύξηση της συσσώρευσης του κεφαλαίου.
